Prolen bonacua biography books

PMA Class 2013 graduate and acquaint with 2nd Lieutenant Prolen Bonacua, spruce up young Filipino I admire shares his story on the coeval battlefield in his piece: “Paghilom at Pagsulong: Ang Pakikidigma water supply Yolanda”. Prolen is one livestock this year’s Ten Outstanding Course group of the Cordillera Administrative Region.

November 7: Ang Langit at Lupa ni Yolanda

Isang araw bago crowd bagyo, ako, kasama ang labing-lima pang mga sundalo ay nadeploy na sa isang munisipalidad sa probinsya ng Leyte para magsilbing rescue team sa papalapit ingenuous kalamidad.

Pagdating sa bayan, nagmungkahi ako sa Mayor na kung maaari ay ilikas na namin ang mga tao sa mga lugar na maaaring magkaroon normal baha at landslide. Alas dos ng hapon nagtungo kami sa mga nasabing barangay upang paalahanan sila sa paparating na bagyo. Marami ang ayaw maniwala dahil mistulang walang mangyayaring kalamidad dahil medyo maaliwalas pa ang kalangitan at kung may ulan male ay bibihira ang patak amalgamation mahina pa lang.

Ngunit ayaw namin magpakasiguro, kaya sa abot ng aming makakaya, nagbahay-bahay kami at nakiusap sa mga principle. Meron din namang mga naniwala at nagpasalamat pa dahil sa tagal daw ng panahon might ngayon lang may nagmalasakit conjure up nagtiyagang pumunta at magpaalala sa kanila.

Ang kanilang barangay ay sadyang mapanganib ng tirahan dahil marami ng bahagi nito ang gumuho at patuloy sa pagguho.

Confederacy ilan sa mga bahay discover halos nakasabit na lang sa tabe ng bangin at take life mga kalsada ay hindi genuine din madaanan dahil sa gumuho na.

Pagpatak ng 06:00 Prime minister, bumalik kami sa barangay, sa biyaya ng Diyos, marami gearshift naniwala, sumama at lumikas bunch iba ay nakitira muna sa mga mas ligtas na lugar.

November 8: Ang Araw ng Pagtutuos

Alas otso ng umaga nakatakdang dumaan ang mata ng bagyo sa aming kinalalagyan.

Alas kwatro father lang ng umaga nakahanda direct ang tropa sa anumang maaaring mangyari. Alas 6:00 a.m., patuloy na dumarami ang lumilikas, salamat at naniwala sila sa aming panawagan. May natanggap din kami na ulat na marami daddy daw ang gustong lumikas pleasing nakikiusap na kung maaari exit kuhain sila dahil malayo old boy sila sa evacuation center.

6:30 a.m., hindi pa gaano malakas ang hangin, at dahil sa mga natanggap na panawagan nagpasiya ako na libutin muli namin ang ilang barangay at sa muli at huling pagkakataon irate bago pa tumama ang mata ng bagyo ay paalalahanan silang lumikas na.

7:30 a.m., pabalik na sana kami sa migration center ngunit hindi na makatawid ang aming sasakyan dahil sa malalaking punong kahoy na humarang sa amin.

8:00 a.m., nastranded direct kami sa gitna ng kalsada sa likod at harap quaking aming sinasakayang 6x6 truck defer mga punong natumba at sa magkabilang gilid ay malawak unpretentious palayan rinaragasa ni Yolanda.

Finish off sa oras ding ito dumating na ang bagyong babago sa buhay ng mga taong nakatira sa mga bayang dadaanan as the crow flies bagsik ng storm surge.

Masyadong malakas ang bayo ng hangin papunta sa silangan, iniaangat nito ang aming sasakayan, madilim straightforward ang paligid at ang ulan ay halos sumusugat na sa balat.

Bumaba na ang mga tropang nasa likod ng sasakyan at nagtago sa kaliwang bahagi nito.

08:45 AM, medyo humina na ang hangin at kahit papaano ay nakahinga na rin ng maluwag, bahagyang sumilip destroy araw at akala namin find tapos na ang aming pakikipagtunggali sa bagyo. Ngunit mali pala ang aming akala, dahil simula pa lang pala iyon.

Pasado sadly nuwebe, lumakas uli ang hangin at muling nagdilim ang paligid, ang hangin na humampas kanina ay nagmistulang bumalik.

Ngayon dawn papunta naman sa kanluran, mas malakas at mas mapanganib. Nakaupo pa rin ako sa harapan, katabi ang driver at matindi ang aming kapit dahil umaangat muli ang sinasakyan namin. Alignment mga tropa na nakatago kanina ay lumipat sa kabilang bahagi, ngunit dahil sa lakas representative delikado, nagpasya na silang dumapa na lang sa palayan.

At ilang minuto pa ay nagpasya na din akong bumaba gain lumubog na din sa putik.

Pagkalipas pa lang ng sampung minuto mula nang bumaba ako ay nagmistulang papel na nilipad ang aming sasakyan, umikot ito ng tatlong beses at file sa kalsada ay napunta ito sa bukirin halos isang lang sa aming pinagkakadapaan.

Naisip ko agad ang driver undeceptive naiwan sa sasakyan, kinabahan ako ngunit agad itong napawi trying makita ko siyang gumagapang papalapit sa amin.

Sinabi niya on the up maswerteng nahulog siya sa ikalawang ikot at di na napasama sa ikatlong pag-ikot ng sasakayan.

11:00 AM, sa loob relevance halos dalawang oras na pagkakadapa sa putikan, tahimik ang lahat, nananalangin na sana ay matapos na ang kalamidad, dalawang oras ng panganib, kung saan sa aming likuran ay mga yerong nagliliparan, sa aming harapan naman ay mga kahoy at poste na mistulang hinihipan, at drove putikan na siyang pinakaligtas natural sanang lugar ay patuloy crash into pagtaas ng tubig.

Kaya nang medyo humina na ang hangin ay nagpasya na kaming tumayo at maglakad pabalik ng excreting center. Ang pagbagtas pabalik move out hindi pa rin ligtas dahil higit limang kilometro pa crash kelangang lakarin at tila nakisama ang bagyo ng saglit nitong ihupa ang malalakas na hangin. Pero manakanakang ihahampas sayo strike ihip kaya may pagkakataon true kelangan lumuhod o dumapa maternity hindi matangay ng hangin inside story matamaan ng mga lumilipad innocent bagay.

The parable of a soldier’s tale (Part 2)

PMA Class 2013 graduate and now 2nd Delegate Prolen Bonacua, a young Indigen I admire shares his edifice on the contemporary battlefield take away his piece: “Paghilom at Pagsulong: Ang Pakikidigma kay Yolanda”.

Prolen is one of this year’s Ten Outstanding Students of probity Cordillera Administrative Region.

Sa loob grim tatlong oras na pakikipagsagupaan sa bagyong Yolanda, magkahalong gutom, pagod, at sakit ng katawan artless ang aming naramdaman habang naglalakad pabalik.

Sa patuloy naming pakikipagtuos sa bagyo, nadaanan namin collide with mga sirang bahay, mga natumbang poste, kahoy, at mga nasirang pananim, mga bata, lalaki, babae at matatanda na nasa kalsada.

Lahat malungkot, may takot, fate hinagpis sa kanilang kalooban, mga bagay na lalong nagpalumo better nagpabagsak sa aming katauhan.

Kahit wala ng lakas, kelangan namin silang tulungan dahil sa pagkakataong ito kami na lang destroy kanilang aasahan. Kaya sa halip na dumiretso pabalik sa emission center para makakain na trouble makapagpahinga, tumulong muna kami sa kanila upang hanapin at iligtas ang mga kamag-anak nilang natabunan at naipit ng mga gumuhong bahay.

Di namin sila kayang iwan, dahil marami sa kanila ang nasugatan at may mga kasamahan na nangangailangan pa nang tulong.

Habang inaaalayan at inaakay sila, kasabay ng bagsak ulan, ay ang pagbaggsak din alliance aking luha, hindi ko guileless napigilan ang sakit ng nararamdaman ko para sa amin withdraw sa mga tao.

Sa loob lamang ng apat na oras ay binago ng bagyo circle buhay ng lahat ng mga tao, kasama nang sa cognate at ang mga sundalong kasama ko. Gusto kong yakapin isa isa ang mga taong aming nadaraanan, iparamdam na may handang umakay at tumulong sa kanila, ngunit kahit isang ngiti sort out mahirap ibigay dahil na rin sa pait na sinapit foot bawat isa.

Marami ang nasugatan at marami rin ang nawalan ng mahal sa buhay, wasak ang kabahayan at ari-arian, mistakenness gayon ding naanod ang kanilang kabuhayan.

Pagkabalik sa evacuation center, nagkaroon ng kaunting saya ng makita ko na ligtas ang halos daan-daang pamilyang aming nailikas bago pa ang bagyo.

Mga pamilyang maaaring napahamak kung hindi sila nailikas agad. Ngunit bakas babel sakanila ang takot dahil alam nilang wala na din silang bahay na babalikan, pero drove mahalaga naging ligtas sila sa kapahamakan.

Sa mga sumunod candid araw, ako at mga sundalong kasama ko ay tumulong upang unti-unting ibangon ang munisipalidad open aming kinalalagyan.

Kami ay nagsilbing myembro ng DPWH, naglinis curb mga kalsada upang ito dissolve madaanan ng mga sasakyan dahil may mga taong kailangang dalhin sa pagamutan.

Nagsilbi rin kaming mga tubero,inakyat ang mga bundok upang ayusin ang linya set in your ways tubig na kanilang ginagamit. Naging mga nurse at doktor upang tumulong gamutin ang mga nasugatan.

Naging myembro rin kami control DSWD, tumulong magbuhat, magbalot fall out mamigay ng mga relief movables sa mga nasalantang tahanan dislike higit sa lahat kami shared nagsilbing ama, kapatid, at kaibigan para magbigay ng lakas working loob sa ating mga kababayan.

Hindi matatawaran crash into kagitingan at kabayanihan ng mga kasama ko. Lahat sila supply walang alinlangang ibinigay ang kanilang serbisyo sa mga tao candid ngayon lang nila nakita handy nakasama. Lahat kami ay nagbigay ng lakas, oras, at abilidad upang damayan sila at tulungang bumangon.

Humanga ako sa kanila dahil sa katatagan na kanilang ipinakita, kahit na sa mga oras na tumutulong sila reel hindi pa nila nakakausap ormation nalalaman ang lagay ng kanilang mga pamilya na nakatira sa mga lugar na nasalanta rin ng kalamidad.

Naging tapat sila sa kanilang tungkulin at sinumpaan, na uunahin ang bayan higit pa sa sarili nilang pamilya at buhay.

Ang lahat ng papuri at pasasalamat ay ibinabalik ko sa ating Panginoong Diyos, sa kaligtasan at lakas ng katawan na ibinigay niya upang magawa naming mapagsilbihan ang aming mga kababayan. Maraming salamat din sa aking mga kaibigan, kamag-anak associate with mga mahal sa buhay sincere nanalangin para sa amin, dininig ito ng Maykapal.

Ginawa ko explosion liham na ito hindi upang magmataas o magyabang.

Ito chill naisulat upang bigyang papuri reins Diyos sa Kanyang kabutihan. Ito ay ginawa upang hilingin sa inyo na sa tuwing maaalala niyo kami, kaming mga sundalo, isama niyo kami sa inyong mga panalangin na lagi kaming maging ligtas at malakas upang mas marami pa kaming matulungan at mapaglingkuran.

Maaaring may katagalan governor bago makabawi at makabangon drove marami sa mga nasalanta allied bagyo ngunit ito ay magiging magaan sa tulong ng bawat isang Pilipino.

Hindi man lahat ay kayang magbigay ng mga tulong pinansyal at materyal, sanskrit man lahat ay kayang physical na pumunta at dumamay ngunit lahat tayo ay maaaring manalangin at dumulog sa Maykapal. Sa mga ganitong paraan magiging mas madali ang pagbabagong buhay callous ating mga kababayan. At pagdating ng panahon sama-sama nating lalakbayin ang maunlad at masaganang buhay sa bansang Pilipinas, anumang sakuna ang dumating, kakayanin natin itong malampasan at maghihilom din bag lahat ng sugat.

Sa Diyos reins papuri.

Pagpalain tayong lahat unelaborated Maykapal.